Door de eeuwen heen was aan de zuidelijke IJ-oever van Amsterdam veel bedrijvigheid. Toch kende Amsterdam ook periodes waarin het zich afkeerde van het IJ, zoals in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Sindsdien is het gebied sterk ontwikkeld en is er veel veranderd. Je kunt je al bijna niet meer voorstellen dat twintig jaar geleden de strook achter het Centraal Station, de Oostelijke Handelskade en de Westerdoksdijk ongure plekken waren. De gedaanteverwisseling van de IJ-oever wordt vanuit drie perspectieven belicht: het ontwerp, het proces, en de betrokken personen. De laatsten vormen de kern van het boek: actievoerders, projectontwikkelaars, stedenbouwkundigen, politici en anderen vertellen in interviews hun visie op de geschiedenis. De verhalen van betrokkenen tonen dat niet alleen abstracte politieke, economische en maatschappelijke krachten, maar ook emoties, menselijke verhoudingen en toeval een rol spelen in de ontwikkeling van zo’n groot gebied. Amsterdam, terug aan het IJ is daarmee niet alleen een boek over de feitelijke ontwikkeling van de IJ-oever, maar vooral ook over hoe een proces verloopt. Het boek begint met een geschiedenis van het gebied, en eindigt met een toekomstvisie. Dit boek is mede mogelijk gemaakt door het Stimuleringsfonds voor Architectuur.