Het huidige landschap van IJmond en het Noordzeekanaalgebied is door mensen ontworpen met als doel het voortstuwen van de regionale en Nederlandse economie en het optimaliseren van de positie van de Amsterdamse haven in het internationale netwerk. Bodem- en waterstructuren zijn hieraan ondergeschikt. Maar is dit nog houdbaar? Nu al kost het in stand houden van dit gecreëerde landschap vele miljoenen per jaar.
Voor het Toekomstatelier XL, georganiseerd door het CRa, onderzochten we wat er gebeurt als je ‘bodem en water sturend’ als uitgangspunt neemt voor dit gebied. We kwamen tot drie scenario’s:
Scenario 0: Supersluis. De hoofdkeuze in dit scenario is business as usual. Historische ontwikkelingen in de IJmond worden doorgetrokken naar de toekomst.
Scenario 1: Kennemerduin. De hoofdkeuze in dit scenario is bewust zoet. Zoutindringing en verzilting op lange termijn wordt actief tegengegaan door het treffen van maatregelen bij de monding van het Noordzeekanaal.
Scenario 2: IJzee. De hoofdkeuze in dit scenario is bewust zout. Zoutindringing en verzilting op lange termijn van het gebied voorbij Amsterdam wordt actief tegengegaan. Hierbij accepteren we dat het gebied tussen de kust en Amsterdam verzilt.
Deze scenario’s zijn bedoeld als denkoefening en om uit de status quo te komen. Meer lezen? De uitkomsten van en inzichten uit ons onderzoek staan nu online en zijn hier te vinden.